Chondroïtinesulfaat voor de behandeling van coronaire hartziekten, artritis en genezing van hoornvlieswonden Zuiverheid 98%

Beschrijving

Chondroïtinsulfaat (CS) is een zuur mucopolysaccharide dat wordt geëxtraheerd en gezuiverd uit dierlijk kraakbeenweefsel.Chondroïtinesulfaat heeft verschillende structuren zoals A, C, D, E, H en K. Chondroïtinesulfaat wordt in de natuur vooral aangetroffen in dierlijk kraakbeen, keelbeen, neusbeen (41% bij varkens), runder-, paardenseptum en luchtpijp (bevat 36% tot 39%), andere weefsels zoals beenbotten, ligamenten, huid, hoornvlies, enz. Zijn ook aanwezig.Het gehalte aan viskraakbeen is zeer rijk, zoals 50% tot 60% in haaienbot, en zeer weinig in bindweefsel.

Voor coronaire atherosclerotische ziekte, verhoogde bloedlipiden en cholesterol, arteriosclerose, angina pectoris, myocardischemie, myocardinfarct, enz. bij patiënten met coronaire hartziekte.

Farmacologische actie

Rapamycine (RAPA) heeft vergelijkbare bijwerkingen als FK506.In een groot aantal klinische onderzoeken bleken de bijwerkingen dosisafhankelijk en omkeerbaar te zijn, en RAPA bij therapeutische doses bleek geen significante nefrotoxiciteit en geen gingivale hyperplasie te hebben.De belangrijkste toxische effecten en bijwerkingen zijn: hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid, neusbloedingen en gewrichtspijn.Laboratoriumafwijkingen omvatten: trombocytopenie, leukopenie, laag hemoglobine, hypertriglyceridemie, hypercholesterolemie, hyperglykemie, verhoogde leverenzymen (SGOT, SGPT), verhoogde lactaatdehydrogenase, hypokaliëmie, hypomagnesiëmie, enz. Aangenomen wordt dat de plasmafosfaatspiegels een verlengde fosfaatuitscheiding zijn uit de getransplanteerde nier door op RAPA gebaseerde immunosuppressieve therapie.Net als andere immunosuppressiva heeft RAPA een verhoogde kans op infectie, met een gerapporteerde neiging tot toename van in het bijzonder longontsteking, maar het optreden van andere opportunistische infecties verschilt niet significant van CsA.

Toxicologische effecten

Chondroïtinesulfaat komt veel voor in kraakbeenweefsel van mens en dier.Het medicinale preparaat bevat voornamelijk twee isomeren van chondroïtinesulfaat A en chondroïtinesulfaat C, en het gehalte aan chondroïtinesulfaat in het kraakbeen van dieren van verschillende rassen en leeftijden is verschillend.De farmacologische effecten zijn als volgt: chondroïtinesulfaat kan lipiden en lipoproteïnen in het bloed verwijderen, cholesterol uit bloedvaten rond het hart verwijderen, atherosclerose voorkomen en behandelen en de omzettingssnelheid van lipiden en vetzuren in cellen verhogen.Chondroïtinesulfaat kan coronaire hartziekten effectief voorkomen en behandelen.Het heeft anti-atherosclerose en anti-atherogene plaquevormingseffecten op experimentele arteriosclerosemodellen;verhoogt de coronaire takken of collaterale circulatie van atherosclerose, en kan experimentele coronaire arteriosclerose of embolie versnellen.Genezing, regeneratie en herstel van myocardiale necrose of degeneratie.Het kan de biosynthese van celboodschapper ribonucleïnezuur (mRNA) en deoxyribonucleïnezuur (DNA) verhogen en heeft als effect dat het het celmetabolisme bevordert.Lage antistollingsactiviteit.Chondroïtinesulfaat heeft een matig anticoagulerend effect en elke 1 mg chondroïtinesulfaat A komt overeen met de anticoagulerende activiteit van 0,45 E heparine.Deze anticoagulerende activiteit is niet afhankelijk van antitrombine III om zijn rol te spelen, het kan anticoagulerende activiteit uitoefenen via het fibrinogeensysteem.Chondroïtinesulfaat heeft ook ontstekingsremmende, versnelde wondgenezing en antitumoreffecten.