Chondroïtinesulfaat voor de behandeling van coronaire hartziekten, artritis en genezing van hoornvlieswonden zuiverheid 98%

Beschrijving

Chondroitinsulfaat (CS) is een zuur mucopolysaccharide geëxtraheerd en gezuiverd uit kraakbeenweefsel. Chondroitine -sulfaat heeft verschillende structuren zoals A, C, D, E, H en K. Chondroitinesulfaat in de natuur, meestal te vinden in kraakbeen kraakbeen, keelbeen, neusbot (41% bij varkens), runder, paarden septum en luchtpijp (36% tot 39%), andere tissues zoals benen, ligaments, ligameren, ligameren, correa, correa, correa, correa, correa, correa, correa, correa, correa, enz. Zijn ook bevat. Het gehalte aan viskraakbeen is zeer rijk, zoals 50% tot 60% in haaienbot, en zeer weinig in bindweefsel.

Voor coronaire atherosclerotische ziekte, verhoogde bloedlipiden en cholesterol, arteriosclerose, angina pectoris, myocardiale ischemie, myocardinfarct, enz. Bij patiënten met coronaire hartaandoeningen.

Farmacologische actie

Rapamycin (RAPA) heeft vergelijkbare bijwerkingen als FK506. In een groot aantal klinische onderzoeken bleken de bijwerkingen ervan dosisafhankelijk en omkeerbaar te zijn, en RAPA bij therapeutische doses is niet gebleken dat een significante nefrotoxiciteit en geen gingivale hyperplasie heeft. De belangrijkste giftige en bijwerkingen zijn onder meer: ​​hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid, neusbloedingen en gewrichtspijn. Afwijkingen van het laboratorium omvatten: trombocytopenie, leukopenie, lage hemoglobine, hypertriglyceridemie, hypercholesterolemie, hyperglycemie, verhoogde levering enzymen (SGOT, SGPT), verhoogde lactaatdehydrogenase, hypokaliemie, hypomaliemie, hypomalieme, hypomalieme, hypomalieme, hypomalieme, hypomalieme, hypomalemie, hypomagnesemie, enz. Men denkt dat plasmafosfaatniveaus een verlengde fosfaatuitscheiding zijn uit de getransplanteerde nier door op RAPA gebaseerde immunosuppressieve therapie. Net als andere immunosuppressiva heeft Rapa een verhoogde kans op infectie, met een gerapporteerde neiging om met name longontsteking te verhogen, maar het optreden van andere opportunistische infecties verschilt niet significant van CSA.

Toxicologische effecten

Chondroïtinesulfaat bestaat wijd in menselijk en dierlijk kraakbeenweefsel. Het medicinale preparaat bevat voornamelijk twee isomeren van chondroïtinesulfaat A en chondroïtinesulfaat C, en het gehalte aan chondroïtinesulfaat in het kraakbeen van dieren van verschillende rassen en leeftijden is anders. De farmacologische effecten zijn als volgt: chondroïtinesulfaat kan lipiden en lipoproteïnen in het bloed verwijderen, cholesterol uit bloedvaten rond het hart verwijderen, atherosclerose voorkomen en behandelen en de omzettingssnelheid van lipiden en vetzuren in cellen verhogen. Chondroïtinesulfaat kan coronaire hartziekten effectief voorkomen en behandelen. Het heeft anti-atherosclerose en anti-atherogene plaquevormingseffecten op experimentele arteriosclerosismodellen; Verhoogt de coronaire takken of onderpandcirculatie van atherosclerose en kan experimentele coronaire arteriosclerose of embolie versnellen. Genezing, regeneratie en reparatie van myocardiale necrose of degeneratie. Het kan de biosynthese van celmessenger -ribonucleïnezuur (mRNA) en deoxyribonucleïnezuur (DNA) verhogen en heeft het effect van het bevorderen van celmetabolisme. Lage anticoagulerende activiteit. Chondroitinesulfaat heeft een matig anticoagulant -effect en elke 1 mg chondroïtinesulfaat A is equivalent aan de anticoagulerende activiteit van 0,45U heparine. Deze anticoagulerende activiteit hangt niet af van antitrombine III om zijn rol te spelen, het kan anticoagulerende activiteit uitoefenen door het fibrinogeensysteem. Chondroïtinesulfaat heeft ook ontstekingsremmende, versnelde wondgenezing en anti-tumoreffecten.